ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΙΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ
Αρχιμ. ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΒΑΛΗ
(Από το βιβλίο: ΝΕΦΕΛΑΙ ΑΝΥΔΡΟΙ)
Εμείς
οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι ο Κύριος θα επιτρέψη στην Εκκλησία να
περάση μέσα από την δοκιμασία, μέσα από την στενή σήραγγα της Μ.
Θλίψεως, άλλα συγχρόνως θα την προστατεύη. Θα συμπαραστέκη στους δικούς
του και θα τους ενισχύη, ώστε να ξεφύγουν την λιποψυχία, την υποχώρησι,
την άρνησι και την πτώσι.
Αυτή η πραγματικότητα δηλώνεται καθαρά στο δωδέκατο κεφάλαιο
της Αποκαλύψεως. Εκεί γίνεται λόγος για την Εκκλησία και για την
κατάστασι πού αντιμετωπίζει στα τριάμισυ χρόνια των διωγμών του
Αντιχρίστου. Η Εκκλησία παρουσιάζεται συμβολικά σαν γυναίκα πού έχει
ντυθή τον ήλιο και έχει στο κεφάλι της δώδεκα αστέρια πού εικονίζουν
τους δώδεκα Αποστόλους.
Σε μία φάσι του οράματος, η γυναίκα βρίσκεται κάτω στην γη. Την κυνηγάει ο κόκκινος επτακέφαλος δράκοντας, δηλαδή ο Σατανάς. Καθώς την καταδιώκει, εκείνη τρέχει προς την έρημο. Ο δράκοντας ανοίγει το στόμα του και εκτοξεύει ποσότητες υδάτων για να την πνίξη. Αλλά ο Θεός βοηθεί. Ανοίγει η γη μία καταβόθρα και απορροφά τα νερά.
Αυτά όλα δηλώνουν ότι στα τριάμισυ δύσκολα χρόνια ή όπως το λέει εδώ 1260 ημέρες (πρόκειται για το ίδιο χρονικό διάστημα) η Εκκλησία θα βρίσκεται στην γη. Δεν θα έχη αρπαγή στον ουρανό, όπως το θέλουν οι Πεντηκοστιανοί. Εδώ στην γη την καταδιώκει ο δράκοντας. Και εδώ σε ερημικές περιοχές της γης βρίσκει καταφύγιο. Όχι στο μεσουράνημα.
Σ' αυτά τα χρόνια της Μεγάλης Θλίψεως, ναι μεν θα υποφέρουν οι Χριστιανοί και πρέπει να οπλιστούν με υπομονή και πίστι, αλλ' όμως θα έχουν και παρηγοριά από τον Θεό. Στα άσχημα αυτά χρόνια, ο Θεός θα προστατεύη την Εκκλησία του.
Σε μία φάσι του οράματος, η γυναίκα βρίσκεται κάτω στην γη. Την κυνηγάει ο κόκκινος επτακέφαλος δράκοντας, δηλαδή ο Σατανάς. Καθώς την καταδιώκει, εκείνη τρέχει προς την έρημο. Ο δράκοντας ανοίγει το στόμα του και εκτοξεύει ποσότητες υδάτων για να την πνίξη. Αλλά ο Θεός βοηθεί. Ανοίγει η γη μία καταβόθρα και απορροφά τα νερά.
Αυτά όλα δηλώνουν ότι στα τριάμισυ δύσκολα χρόνια ή όπως το λέει εδώ 1260 ημέρες (πρόκειται για το ίδιο χρονικό διάστημα) η Εκκλησία θα βρίσκεται στην γη. Δεν θα έχη αρπαγή στον ουρανό, όπως το θέλουν οι Πεντηκοστιανοί. Εδώ στην γη την καταδιώκει ο δράκοντας. Και εδώ σε ερημικές περιοχές της γης βρίσκει καταφύγιο. Όχι στο μεσουράνημα.
Σ' αυτά τα χρόνια της Μεγάλης Θλίψεως, ναι μεν θα υποφέρουν οι Χριστιανοί και πρέπει να οπλιστούν με υπομονή και πίστι, αλλ' όμως θα έχουν και παρηγοριά από τον Θεό. Στα άσχημα αυτά χρόνια, ο Θεός θα προστατεύη την Εκκλησία του.
Αποκ. ιβ' 6,
«Και η γυναίκα έφυγε στην έρημο, όπου έχει εκεί τόπο ετοιμασμένο από
τον Θεό για να την τρέφουν 1260 ημέρες», δηλαδή τριάμισυ χρόνια. Ο
Αντίχριστος βέβαια θα επιβάλη στους Χριστιανούς οικονομικό αποκλεισμό,
αλλά ο Θεός θα βρίσκη τρόπο να τρέφη τους δικούς του.
Η
μελέτη αυτής της περικοπής δείχνει ολοκάθαρα ότι εδώ κάτω στην γη θα
βρίσκεται η Εκκλησία κατά την Μεγάλη Θλίψι, και θα νοιώθη αισθητή την
θεϊκή βοήθεια.
Μεγάλη συμπαράστασι θα βρουν τότε οι Χριστιανοί, από την δράσι των δύο εσχατολογικών Προφητών, του Ηλία και του Ενώχ. Αυτοί θα διαχειρίζωνται έκτακτη υπερφυσική δύναμι και θα προβαίνουν σε μεγάλες θαυματουργίες (Βλ. Αποκ. ια' 5-6).
Η δράσις τους θα είναι 1260 ημέρες, δηλαδή τριάμισυ χρόνια, όσο θα
κρατή ο διωγμός του Θηρίου. Με τα κηρύγματά τους και τα θαύματά τους θα
κάνουν δύσκολη την ζωή του Αντιχρίστου και θα συμπαρίστανται στους
Χριστιανούς. Μάλιστα η δράσις του προφήτου Ηλία θα βοηθήση τους
Ισραηλίτες να αντιληφθούν ότι ο Μεσσίας τους είναι ψευδομεσσίας, ώστε να
αρχίσουν να στρέφωνται προς τον Ιησού τον Ναζωραίο.
Μέσα στις δυσκολίες, στις θλίψεις, στην απελπισία, εκεί επιτελεί ο Θεός τα θαυμάσιά του, και ας λένε ό,τι θέλουνε οι Πεντηκοστιανοί. Μήπως και Παλαιά, στην Μεγάλη Θλίψι των Ιουδαίων από τον σκληρό Φαραώ, δεν πραγματοποιήθηκαν τα θαυμάσια και τα ένδοξα;
Μέσα στις δυσκολίες, στις θλίψεις, στην απελπισία, εκεί επιτελεί ο Θεός τα θαυμάσιά του, και ας λένε ό,τι θέλουνε οι Πεντηκοστιανοί. Μήπως και Παλαιά, στην Μεγάλη Θλίψι των Ιουδαίων από τον σκληρό Φαραώ, δεν πραγματοποιήθηκαν τα θαυμάσια και τα ένδοξα;
Ας δούμε και μία άλλη πτυχή του θέματος.
Το Άγιο Πνεύμα παρηγορεί τους Χριστιανούς στις δύσκολες ώρες. Γι' αυτό
λέγεται Παράκλητος, δηλαδή παρηγορητής. Στην διάρκεια της Μεγάλης
Θλίψεως θα ψιθυρίζη μυστικά στις ψυχές τους: «Κάντε υπομονή. Ολίγος
χρόνος απομένει. Ο Κύριος πού έρχεται να κρίνη ζώντας και νεκρούς και να
αμείψει τους αγωνιστές της πίστεως, φθάνει γρήγορα, δεν αργεί «έτι μικρόν όσον, ο ερχόμενος ήξει και ού χρονιεί»,
«πολύ λίγος χρόνος υπολείπεται και ο Κύριος πού τον περιμένουμε να έλθη
και πάλι, θα έλθη και δεν θα αργοπορήση». Θυμηθήτε τα λόγια του Παύλου,
«εμείς οι Χριστιανοί δεν είμαστε άνθρωποι δειλίας και άτολμης συστολής
πού οδηγεί στην απώλεια» - «ημείς ουκ εσμέν υποστολής εις απώλειαν» (Εβρ. Ι-39). Δεν πρέπει να υποστείλουμε την σημαία».
Ο Παράκλητος τότε θα απευθύνη στις ψυχές των Χριστιανών λόγια παρηγοριάς: «Ολίγη υπομονή ακόμη και θα τελειώσουν όλα τα δεινά και δεν θα πεινάσετε πια ούτε θα διψάσετε ούτε θα δοκιμάσετε καύσωνα, και δεν θα συνεχίσουν να δακρύζουν τα μάτια σας».
Αυτά πού λέμε εδώ, έρχονται σε πλήρη συμφωνία με το πνεύμα της Αγίας Γραφής. Ας δούμε σχετικώς μία περικοπή από την Αποκάλυψη από το όραμα της ουρανίας συνάξεως των εκλεκτών μπροστά στον θρόνο του Θεού. Αναρίθμητος λαός. Απερίγραπτη λευκότητα. Ατμόσφαιρα νίκης και θριάμβου. Όλοι τους φορούν λευκές στολές και κρατούν στα χέρια τους φοίνικες.
Ο Παράκλητος τότε θα απευθύνη στις ψυχές των Χριστιανών λόγια παρηγοριάς: «Ολίγη υπομονή ακόμη και θα τελειώσουν όλα τα δεινά και δεν θα πεινάσετε πια ούτε θα διψάσετε ούτε θα δοκιμάσετε καύσωνα, και δεν θα συνεχίσουν να δακρύζουν τα μάτια σας».
Αυτά πού λέμε εδώ, έρχονται σε πλήρη συμφωνία με το πνεύμα της Αγίας Γραφής. Ας δούμε σχετικώς μία περικοπή από την Αποκάλυψη από το όραμα της ουρανίας συνάξεως των εκλεκτών μπροστά στον θρόνο του Θεού. Αναρίθμητος λαός. Απερίγραπτη λευκότητα. Ατμόσφαιρα νίκης και θριάμβου. Όλοι τους φορούν λευκές στολές και κρατούν στα χέρια τους φοίνικες.
Εξηγεί ένας από τους πρεσβυτέρους του Επουρανίου Ναού: «Αυτοί
είναι όσοι έρχονται από την Μεγάλη Θλίψι (προσέξετε! δεν λέει όσοι
απέφυγαν την Μεγάλη Θλίψι). Και έπλυναν και ελεύκαναν τις στολές τους με
το αίμα του Αρνίου. Γι' αυτό βρίσκονται τώρα μπροστά στον θρόνο του
Θεού και τον λατρεύουν ημέρα και νύχτα. Και εκείνος ποlύ κάθεται στον
θρόνο θα σκηνώση και θα κατοικήση μέσα τους. Δεν θα πεινάσουν πια ούτε
θα διψάσουν ούτε θα τους χτυπήση το λιοπύρι ούτε κανένα άλλο καύμα.
Διότι το Αρνίον πού βρίσκεται ανάμεσα στον θρόνο θα τους ποιμαίνη και θα
τους οδηγή σε ύδατα από πηγές ζωής· και θα εξαλείψη ο Θεός κάθε δάκρυ
από τα μάτια τους» (Αποκ. ζ' 14-17).
Όταν λέη ότι ο Θεός θα σκουπίση τα δάκρυά τους σημαίνει ότι προηγήθηκε μία περίοδος όπου πόνεσαν και έκλαψαν. Πρόκειται για την Μεγάλη Θλίψι. Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στον δέκατο τέταρτο στίχο «ούτοι εισιν οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης» (ζ' 14).
Αυτό το χωρίο είναι καταπέλτης για τις αιρετικές δοξασίες των Πεντηκοστιανών. Μνημονεύεται εύκολα. Αποκάλυψις ζ' 14, δηλαδή 7, 14, έβδομο κεφάλαιο και δέκατος τέταρτος στίχος.
Αν τα καταφέρουν οι ποιμένες των Πεντηκοστιανών να παραποιήσουν το εν λόγω εδάφιο και να πείσουν τους οπαδούς των γι' αυτό, να είσαστε βέβαιοι ότι τούτο δεν επιτυγχάνεται με ανθρώπινη δύναμι. Θα τα καταφέρουν μόνο με την επέμβασι αυτού που αναφέρεται στο χωρίο Β' Θεσ. β' 11. Εκεί γίνεται λόγος για «ενέργειαν πλάνης».
Έχω συζητήσει πολλές φορές με πολλούς αιρετικούς και έχω φρίξει από αυτό το φαινόμενο πού λέγεται ενέργεια πλάνης. Που αποσκοπεί αυτή η ενέργεια; Το εξηγεί ο Απόστολος: «εις το πιστεύσαι τω ψεύδει», στο να πιστεύη κανείς στο ψεύδος.
Θέλει προσευχή, νηστεία, ιερά μελέτη, Θείες Λειτουργίες για να σωθή κάποιος από την πονηρή, από την διαβολική αυτή ενέργεια. Αν αυτά λείπουν η επιχειρηματολογία δεν πείθει καθόλου τον αιρετικό. Πόσο δύσκολο είναι να σώσης κάποιον από την αίρεσι και μάλιστα όταν αυτή φέρη χριστιανικώτερο προσωπείο από τις άλλες!
Όταν λέη ότι ο Θεός θα σκουπίση τα δάκρυά τους σημαίνει ότι προηγήθηκε μία περίοδος όπου πόνεσαν και έκλαψαν. Πρόκειται για την Μεγάλη Θλίψι. Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στον δέκατο τέταρτο στίχο «ούτοι εισιν οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης» (ζ' 14).
Αυτό το χωρίο είναι καταπέλτης για τις αιρετικές δοξασίες των Πεντηκοστιανών. Μνημονεύεται εύκολα. Αποκάλυψις ζ' 14, δηλαδή 7, 14, έβδομο κεφάλαιο και δέκατος τέταρτος στίχος.
Αν τα καταφέρουν οι ποιμένες των Πεντηκοστιανών να παραποιήσουν το εν λόγω εδάφιο και να πείσουν τους οπαδούς των γι' αυτό, να είσαστε βέβαιοι ότι τούτο δεν επιτυγχάνεται με ανθρώπινη δύναμι. Θα τα καταφέρουν μόνο με την επέμβασι αυτού που αναφέρεται στο χωρίο Β' Θεσ. β' 11. Εκεί γίνεται λόγος για «ενέργειαν πλάνης».
Έχω συζητήσει πολλές φορές με πολλούς αιρετικούς και έχω φρίξει από αυτό το φαινόμενο πού λέγεται ενέργεια πλάνης. Που αποσκοπεί αυτή η ενέργεια; Το εξηγεί ο Απόστολος: «εις το πιστεύσαι τω ψεύδει», στο να πιστεύη κανείς στο ψεύδος.
Θέλει προσευχή, νηστεία, ιερά μελέτη, Θείες Λειτουργίες για να σωθή κάποιος από την πονηρή, από την διαβολική αυτή ενέργεια. Αν αυτά λείπουν η επιχειρηματολογία δεν πείθει καθόλου τον αιρετικό. Πόσο δύσκολο είναι να σώσης κάποιον από την αίρεσι και μάλιστα όταν αυτή φέρη χριστιανικώτερο προσωπείο από τις άλλες!
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου