Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Η αγάπη κάμνει τους ανθρώπους ευτυχείς!

Ο Ιερομόναχος, Γέροντας, π. Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η αιτία της υποταγής των εθνών εις τον Χριστιανισμόν είναι η αγάπη.

Η αγάπη, το γλυκύ όνομα και πράγμα, την οποίαν αγάπην, εάν είχον όλοι οι άνθρωποι, πόσον ευτυχείς θα ήσαν!

Εάν υπήρχε αγάπη αληθής, πραγματική, αγνή, καθαρή και ειλικρινής εις τους ανθρώπους, δεν θα υπήρχε πτωχός επί της γης ούτε δυστυχής.

Διότι, εάν υπήρχον τοιούτοι δυστυχείς και πτωχοί, οι άλλοι οι έχοντες αγάπην, θα έσπευδον να τους βοηθήσουν, να τους παρηγορήσουν.

Εάν υπήρχε αγάπη αληθινή, δεν θα υπήρχε κακία επί της γης, ούτε ψεύδος, ούτε επιορκία, ούτε καταλαλιά και συκοφαντία ούτε πλεονεξία και φιλαργυρία, ούτε φθόνος και φόνος.

Η έλλειψις της αγάπης επιφέρει όλας τα κακίας, τας συμφοράς, τας δυστυχίας, τους πολέμους, τους σεισμούς, τους καταποντισμούς, αναστατώνει το σύμπαν.

Επειδή λοιπόν η αγάπη κάμνει τους ανθρώπους ευτυχείς, ήθελα και επεθύμουν να ανέβαινα εις ένα βουνόν πολύ υψηλόν και να είχα φωνήν μεγάλην να φωνάξω, ώστε να με ακούση όλος ο κόσμος και να είπω:

Άνθρωποι, άνθρωποι, ινά τι αγαπάται την ματαιότητα και ζητήτε ψεύδος, πλεονεξίαν και αδικίαν; ινά τι φθονήτε αλλήλους;

Θέλετε να γίνετε ευτυχείς και εις ταύτην την πρόσκαιρον ζωήν και ευτυχέστεροι εις την μέλλουσαν και αιώνιον;

Αγαπήσατε τον Θεόν με όλην σας την ψυχήν και την καρδίαν, αγαπήσατε και τον πλησίον σας, ως τον εαυτόν σας.

Εις ταύτας τας δύο εντολάς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται. Αλλ’ επειδή τούτο είναι αδύνατον, περιορίζομαι να γράψω και να δημοσιεύσω ταύτα.

 

Από το βιβλίο ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, «Ο ουρανοδρόμος οδοιπόρος, (1884-1980)”, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: Κατά τον λαόν δίδει και ο Θεός τους άρχοντας

 

Οι περισσότεροι χριστιανοί είναι κατ’ όνομα, κατ’ ουσίαν όμως είναι φιλάργυροι, υπερήφανοι και πράττουν παν ότι είναι εναντίον του νόμου του Θεού, είναι ασεβείς, άπιστοι, βλάσφημοι, ακόλαστοι, άδικοι, ψεύσται, κλέπται, πλεονέκται, και πράττουν παν ότι αρέσει εις τον διάβολον του οποίου έγιναν μαθηταί, οπαδοί και φίλοι. Κατά τον λαόν δίδει και ο Θεός τους άρχοντας. Και δώσω, λέγει ο Κύριος, τους άρχοντας κατά τας καρδίας αυτών.

     Ο Κύριος δια της δικαίας του οργής θα καθαρίση την Εκκλησίαν και την γην, μερικώς,   από την ακαθαρσίαν, η δε γενική κάθαρσις θα γίνη κατά την φοβεράν ημέραν της κρίσεως, κατά την οποίαν, ως μας βεβαιώνει ο Απόστολος. Παύλος « άπαντες παραστησώμεθα τω βήματι του Χριστού ίνα κομίσητε έκαστος τα δια του σώματος, προς α έπραξε είτε αγαθόν είτε κακόν». Και απελεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως και κόλασιν αιώνιον.

     Αληθώς, η εν γένει κατάστασις της κοινωνίας και της Εκκλησίας είναι αξιοθρήνητος. Αλλά δεν πρέπει να απελπιζώμεθα αλλά να έχωμεν θάρρος, υπομονήν, πίστιν και ελπίδα. Να μη προσέχωμεν εις τους πολλούς και αχρήστους, αλλά εις τους ολίγους και εκλεκτούς… Ας μη μας χωρίση δε τίποτε της αγάπης του Χριστού ούτε θλίψις ούτε στενοχωρία ούτε πείνα ούτε γυμνότης ούτε κίνδυνος ούτε θάνατος. Πρέπει δε να πιστεύωμεν ότι τα μυστήρια και δι’ αναξίων ιερέων και Σιμωνιακών και φαύλων τελούνται, ως λέγει και ο θείος Χρυσόστομος: «Ο Θεός δεν χειροτονεί πάντας, αλλά δια πάντων ενεργεί». Τα μυστήρια δεν τα τελούν οι Σιμωνιακοί, οι ανάξιοι και φαύλοι, αλλά το Πνεύμα το Άγιον δια τον αγιασμόν και την σωτηρίαν των πιστών.

(Πνευματικές συμβουλές και υποθήκες-Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου)

Πηγή: gerontesmas.com

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Μετεμψύχωσις· η γνώμη της Εκκλησίας

 

Του Οσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου

Για την μετεμψύχωση που με ρωτάτε δεν έχω προσωπική γνώμη. Εγώ ασπάζομαι και δέχομαι την γνώμη της Εκκλησίας, που είναι ορθή και ασφαλής, ότι δηλ. «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν και μετά τούτο κρίσις», που σημαίνει: Μια φορά θα πεθάνουν οι άνθρωποι και μετά τον θάνατο θα κριθούν. Μια φορά πεθαίνει ο άνθρωπος, όχι πολλές. Κι όταν πεθαίνει, το σώμα του πηγαίνει στη γή, όπως αποφάσισε ο Κύριος («Γή είσαι και στη γή θα γυρίσεις»), και διαλύεται στα στοιχεία που το έχουν συνθέσει. Η ψυχή του, ώς αθάνατη και άυλη πηγαίνει στον τόπο που ετοίμασε με τα έργα της. Αν έχεις έργα καλά και αγαθά, πήγαινει σε τόπο φωτεινό και χλοερό, σε τόπο αναπαύσεως, αν έχεις έργα πονηρά και κακά, πήγαινει σε τόπο ζοφερό, όπου δεν υπάρχει καμιά παρηγοριά.

Η Εκκλησία διδάσκει ότι αυτός που πεθαίνει δεν μετενσαρκώνεται ούτε μετεμψυχώνεται. Η Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τη διδασκαλία της μετεμψύχωσης ως πλάνη και αίρεση και αναθεμάτισε όσους την παραδέχονται. Ένας γνωστός μου είχε πει σε κάποιους διανοούμενους ότι είχε γεννηθεί 200 φορές. Ένας Άγγλος αξιωματικός, που επισκέφτηκε το Μοναστήρι μας το 1923, χαιρετούσε χαρούμενος και ασπαζόταν ένα γαϊδούρι έξω από το Μοναστήρι. Τον ρώτησα γιατί το χαιρετά με αυτό τον τρόπο και αποκρίθηκε ότι πριν από 40 ημέρες πέθανε ο πατέρας του και η ψυχή (του πατέρα του) έφυγε και ήρθε στο γαϊδούρι. Τον ρώτησα πως το κατάλαβε και μου είπε ότι, μόλις τον είδε το γαϊδούρι, κούνησε τα αυτιά του, γέλασε και τον κοίταξε στα μάτια!

Ο Θεός να μας λυτρώσει από τις παγίδες και τις πλάνες του πονηρού, και θα μας λυτρώσει, αν έχουμε ταπείνωση και ρωτάμε τους πνευματικούς μας πατέρες και αν ακολουθούμε όσα παραλάβαμε από την Αγία Γραφή και την αγία μας Εκκλησία μέσω των Αποστόλων και των αγίων Πατέρων και Διδασκάλων.

 

Διδαχές πατρικές και Θαυμαστά γεγονότα του Γέροντος ΦΙΛΟΘΕΟΥ Ζερβάκου (1884-1980)

Εκδόσεις Ορθοδόξου Κυψέλης – Θεσσαλονίκη

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/DDFFCDFF.el.aspx

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος - Οι Χριστιανοί διαιρούνται σε δύο τάξεις

 

Οι Χριστιανοί διαιρούνται σε δύο τάξεις. Είναι οι αγράμματοι και οι εγγράμματοι. Οι περισσότεροι αγράμματοι είναι άπιστοι, δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει Θεός, τι είναι ο Θεός και τι είναι η πίστη. 

Μαθαίνουν όμως τόσα παραμύθια, τόσα άσεμνα τραγούδια, τόσους χορούς! Οι περισσότεροι εγγράμματοι είναι τελείως άπιστοι. Έκτος από λίγες εξαιρέσεις, οι περισσότεροι είναι κούτσουρα! Ποτέ τους δεν προσεύχονται και ντρέπονται να κάνουν το σταυρό τους.

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ Α

Μια πρώτη γνωριμία με τον Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο Νικόλαος Γεωργαντώνης, θεολόγος – ιεροψάλτης

 

Η Εκκλησία έχει αναδείξει, αλλά και συνεχίζει να αναδεικνύει αγίους και αγίες ακόμη στις ημέρες μας. Δεν είναι όλοι φανεροί ή γνωστοί στο ευρύ κοινό, αλλά εργάζονται μυστικά, προσευχόμενοι για την πνευματική μας προκοπή. Η μελέτη της ζωής των αγίων είναι μια ιδιαίτερη ανάγκη στις ημέρες που διανύουμε, διότι μας δείχνει πως μπορούμε να φτάσουμε στην σωτηρία της ψυχής μας.

Ο Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς (1894 – 1979) έλεγε χαρακτηριστικά για τους αγίους ότι είναι το εφαρμοσμένο Ευαγγέλιο. Για έναν τέτοιο αγιασμένο άνθρωπο για τον οποίο αναμένεται η αγιοκατάταξη, θα ασχοληθώ σε αυτό το άρθρο. Οι πληροφορίες για την ζωή του μας της παρουσιάζει ο ίδιος σε αυτοβιογραφία. Είναι ευτύχημα που έχουνε γραφτεί πολλά βιβλία μιλώντας για τη ζωή και έργο του Γέροντα Φιλοθέου. Ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος υπήρξε πραγματικά ένα φωτεινό παράδειγμα της Ορθοδόξου πίστεως στις ημέρες μας. Σε μια εποχή που δύσκολα η νεολαία γνωρίζει πρότυπα, ώστε να στηριχθεί για την πνευματική ανατροφή του, κρίνεται σημαντικό να αναφερθώ επιγραμματικά σε κάποιες φάσεις της ζωής αυτού του φωτισμένου γέροντα.

Ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ζερβάκος, γεννήθηκε στις αρχές Μαϊου 1884 στο χωριό Πάκια που βρίσκεται κοντά στην κωμόπολη των Μολάων, στη Λακωνία . Οι γονείς του, Παναγιώτης και Αικατερίνη, ήταν ευσεβείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι που του ενεφύσησαν το χριστιανικό φρόνημα. Από μικρός, ο Κωνσταντίνος ήταν φιλακόλουθος. Στις ακολουθίες ήταν πάντα ο πρώτος και δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία. Λέει ο ίδιος για την αγάπη του προς την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας: «Τόσην ἀγάπην καί πόθον εἶχον πρός τήν Ἐκκλησίαν, ὥστε, ἐνῶ πολλάκις οἱ γονεῖς μου μέ ἔστελλον εἰς ἐργασίαν καί συνέπιπτε νά κτυπήση ὁ κώδων τῆς Ἐκκλησίας ἤ διά Λειτουργίαν ἤ δι’ Ἑσπερινόν, ἄφηνα την ἐργασίαν καί ἔτρεχον εἰς τήν Ἐκκλησίαν·» .

Ως νέος, μελετούσε επίσης τους βίους των Αγίων που του άναβε τον πόθο να τους μοιάσει. Μια μέρα, μελετώντας τον λόγο του Μεγάλου Βασιλείου εις το «πρόσεχε σεαυτώ», αισθάνθηκε ότι θα έπρεπε να αξιοποιήσει τη ζωή του θεαρέστως και όχι με κοσμικά και μάταια πράγματα. Αυτό τον έκανε να αλλάξει και να στραφεί αργότερα στον μοναχισμό. Μοναχός εκάρη στις 29 Δεκεμβρίου 1907 στην Ι.Μ. Λογγοβάρδας της Πάρου με όνομα Φιλόθεος .

Ως διδάσκαλος, υπήρξε ιδιαίτερη μορφή όπου κι αν εδίδαξε. Τελείωσε το σχολείο στη πατρίδα του και στα 17 του έγινε διδάσκαλος. Ο ίδιος αναφέρει ότι ετοιμαζόταν να ταξιδέψει στην Αμερική, για να διδάξει εκεί, αλλά ο Θεός είχε διαφορετικό σχέδιο . Δίδαξε στο χωριό Φοινίκι της περιοχής Μολάων της Λακωνίας . Σε αυτό το χωριό, ο τότε Κωνσταντίνος έκτισε μια μικρή σπηλιά δίπλα από το παρεκκλήσι του Αγ. Νικολάου όπου πήγαινε και προσευχόταν. Υπάρχει ακόμη και σήμερα αυτή η σπηλιά που είναι επισκέψιμη στους πιστούς. Με τα λόγια του αλλά περισσότερο με το παράδειγμα του, ενεφύσησε την πίστη και φόβο του Θεού στους μαθητές του.

Στο Φοινίκι δίδαξε για περίπου δυόμιση χρόνια νουθετώντας τα παιδιά με τέτοιο τρόπο που ποτέ δεν δημιουργήθηκε πρόβλημα μεταξύ των μαθητών ακόμη και εκτός του σχολείου. Τα παιδιά είχαν μάθει να σέβονται τους γονείς τους, να μένουν ήσυχα στον ναό και να διάγουν μια γενική ήρεμη ζωή. Είχε δημιουργήσει δύο χορούς από καλλίφωνους μαθητές που έψαλλαν στην εκκλησία αλλά και σε άλλα χωριά.

Όσα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο που δίδασκε ο Γέροντας Φιλόθεος, από άγρια και άτακτα που ήταν, γίνονταν υπάκουα και καλά. Στο Φοινίκι, επειδή δεν υπήρχε κοιμητήριο αλλά τα οστά τοποθετούταν σε μια γωνία του προαυλίου του ναού και με τα χρόνια είχαν σκορπιστεί, ο ίδιος με τους μαθητές του τα περισύλλεξαν και τα τοποθέτησαν σε μια μάνδρα έξω από το χωριό. Το έφτιαξαν το χώρο και συν το χρόνο, μαζί με την συνδρομή των πιστών, χτίστηκε και κοιμητηριακός ναός στο όνομα των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Φρόντισε ο ίδιος, πάλι με συνδρομητές τους χωριανούς, να χτιστεί σχολείο για να μπορούν να πηγαίνουν εκεί τα παιδιά χωρίς ταλαιπωρία.

Πολύ τον πολέμησε όμως ο Διάβολος στη ζωή του. Σε μικρή ηλικία, του εμφανίστηκε μια μέρα ο διάβολος και του πέταξε βροχή από πέτρες, χωρίς όμως να τον πετύχει καμία. Ο Διάβολος αποσκοπούσε να τον απωθήσει από τα Θεία. Πολλές φορές, ενώ κοιμόταν, του παρουσιαζόταν με μορφές γιγάντιες και τρομερές, για να τον φοβίσει. Μια φορά που είδε αυτά τα τέρατα, επικαλέστηκε την Παναγία και ξαφνικά κατέβηκε η εικόνα της όπου προσκυνώντας την, εξαφανίστηκαν τα δαιμόνια . Διέθετε μεγάλο θάρρος ο Γερ. Φιλόθεος από νεαρή ηλικία.

Μια περιγραφή που δίνει στην αυτοβιογραφία του, λέει: «Κατόπιν εἶδον ὅτι εὑρέθην εἰς τόπον τινά, ὅπου ἧτο κατοικία τῶν πονηρῶν πνευμάτων. Εἷδον πλῆθος δαιμόνων ἀκαθάρτων, οἱ ὁποῖοι εἰργάζοντο καί ἔκαμνον κτύπους, ὡσαν νά ἦτο ἐργοστάσιον, καί κατεσκεύαζον διαφόρους παγίδας, διά νά παγιδεύουν τούς ἀνθρώπους. Εἰς τό μέσον τοῦ ἀκαθάρτου ἐκείνου ἐργαστηρίου εἶδον τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους καθήμενον ἐπί θρόνου καί περιστοιχούμενον ἀπό τούς μεγιστάνας αὐτοῦ δαίμονας, κρατοῦντα εἰς τήν δεξιάν σκῆπτρον καί εἰς τήν κεφαλήν του εἶχεν διάδημα καί ἐπάνω τοῦ διαδήματος ἦτο κόπρος. Ὅταν μέ εἶδε ἤρχισε νά μέ ἀπειλῇ καί νά τρίζη κατ’ ἐμοῦ τούς ὀδόντας του καί νά μοῦ λέγῃ: ποῦ θά μοῦ πᾶς; καί ἄλλοι πολλοί ὡσάν καί ἐσέ ἐπεχείρησαν αὐτά πού κάμνεις καί ἠθέλησαν νά μοῦ φύγουν, ἀλλά τούς ἐπολέμησα καί τούς ἐνίκησα· καί ἐσέ δέν θά σέ ἀφήσω· θά σέ πολεμήσω καί θά σέ νικήσω. Ἐγώ δέ μετά θάρρους τῷ εἶπον: δέν σέ φοβοῦμαι, σατανᾶ, δέν σέ φοβοῦμαι. Ἐγώ ἔχω τόν Χριστόν βοηθόν, ὅστις σέ ἐνίκησε καί σέ νικᾷ πάντοτε καί μέ τήν δύναμιν Ἐκείνου θά σέ νικήσω καί ἐγώ» . Αυτά είναι κάποια ελάχιστα παραδείγματα από την ζωή του Γέροντα Φιλοθέου που δείχνουν την πνευματικότητα που είχε. Καλλιέργησε ο ίδιος τη πίστη του, που αργότερα έγινε «φώς» για όλο το κόσμο.

Σε μια εποχή όπου η παιδεία έχει χάσει την αίγλη που είχε κάποτε, έρχονται τα λόγια του Γερ. Φιλοθέου να δείξουν την αληθινή παιδαγωγία. Κατάφερε να δώσει στους μαθητές του την εν Χριστώ ζωή που άλλαξε ριζικά την ζωή τους. Φανερώνεται από τα αποτελέσματα αλλά και τα λόγια του μακαριστού Γέροντα, ότι η ουσία της διαπαιδαγώγησης είναι να εισέλθει ο Ιησούς Χριστός στις καρδιές των παιδιών. Δεν έμεινε για πολλά χρόνια ως διδάσκαλος επειδή ακολούθησε τον μοναχικό βίο μετά την διδασκαλία του στο Φοινίκι.

Με αυτό το άρθρο, σκοπός ήταν να παρουσιαστούν κάποια στοιχεία από τη ζωή ενός «αγίου» της εποχής μας, ώστε να τον γνωρίσουν καλύτερα όλοι. Η μελέτη των Αγίων και Γερόντων της Εκκλησίας μας είναι μια ευλογημένη παράδοση που αποσκοπεί στην διαπαιδαγώγηση των πιστών και η ενδυνάμωση τους στον πνευματικό αγώνα. Τέτοια πρότυπα θα πρέπει να καλλιεργηθούν στις νεότερες γενεές ώστε να υπάρχει ένα ισχυρό υπόβαθρο για μια υγιή πνευματική ανάπτυξη.

[1] Βίος και Πολιτεία Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου (1884 – 1980), Επιμ. Στυλ. Ν. Κεμεντζετζίδης, Ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο ουρανοδρόμος οδοιπορος, 1884 – 1980) Ένας σύγχρονος όσιος πατήρ της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, Τόμ. Α’, Εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 19· Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου, Ένας Ένθεος Ασκητής – Ιεραπόστολος 1884 – 1980, Ι. Ησυχαστήριον «Παναγία η Μυρτυδιώτισσα», Θαψανών Πάρου, 1999, σελ. 24
[2] Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου, Ένας Ένθεος Ασκητής – Ιεραπόστολος 1884 – 1980, σελ. 25
[3] Βίος και Πολιτεία Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου (1884 – 1980), Επιμ. Στυλ. Ν. Κεμεντζετζίδης, Ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο ουρανοδρόμος οδοιπορος, 1884 – 1980) Ένας σύγχρονος όσιος πατήρ της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, σελ. 82
[4] Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου, Ένας Ένθεος Ασκητής – Ιεραπόστολος 1884 – 1980, σελ. 26
[5] Βίος και Πολιτεία Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου (1884 – 1980), Επιμ. Στυλ. Ν. Κεμεντζετζίδης, Ο Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος (Ο ουρανοδρόμος οδοιπορος, 1884 – 1980) Ένας σύγχρονος όσιος πατήρ της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, Τόμ. Α’, Εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 24
[6] Ό.π., σελ. 28
[7] Ό.π., σελ. 37