Μοναχός Νικόλαος, Προεκρίναμεν την άθεον σιωπήν

Μοναχός Νικόλαος, Προεκρίναμεν την άθεον σιωπήν

ΠΡΟΕΚΡΙΝΑΜΕΝ ΤΗΝ ΑΘΕΟΝ ΣΙΩΠΗΝ

Ὅταν ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας ἑορτάζη μνήμη Ἁγίου Ἱεράρχου, διαβάζεται ἡ ἑξῆς περικοπή ἀπὸ τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο: «Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς. Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη, οὐδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αὐτόν ὑπό τόν μόδιον, ἀλλ' ἐπί τήν λυχνίαν καί λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».

Ἡ δήλωση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, στὴ μακρινὴ Ἐσθονία, κατὰ τῆς συμβίωσης τῶν ὁμοφυλοφίλων ἦταν πολὺ ἀναγκαία. Πολλὲς φορὲς οἱ ἐπίκαιρες αὐτὲς δηλώσεις πρέπει νὰ γίνονται, στὸν ἀνάλογο τόπο καὶ χρόνο, ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ ὅποιο κόστος. Ἐρχόμενος μετὰ τὴν μακρινὴ Ἐσθονία στὴν ἁγιοτόκο πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, ποὺ ὁ δήμαρχός της διοργανώνει κάθε χρόνο παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων, στεφανομένους μὲ τὸ στεφάνι τῆς ἀδιαντροπιᾶς, ποὺ φέτος φορούσανε καὶ δεύτερο στεφάνι, αὐτὸ τῆς ὑπερηφάνειας. Σὲ αὐτὸν τὸν χρόνο καὶ σὲ αὐτὸν τὸν ἱερὸ τόπο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ ἐλευθερωτοῦ τῆς Θεσσαλονίκης, ἔπρεπε νὰ γίνη ἡ ἀναγκαία δήλωση τοῦ Πατριάρχου, κατὰ τοῦ στεφανομένου παρὰ φύσιν πάθους τῆς ἀτιμίας. Ἀντ᾽ αὐτοῦ, εἴδαμε τὸν Πατριάρχη νὰ χαιρετᾶ, καὶ νὰ θωπεύῃ τὸ πρόσωπο τοῦ δημάρχου.

Μήπως μὲ τὴν συμπεριφορὰ του αὐτή καταργεῖ τὸν ἠθικὸ νόμο τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου; Ἐξέμεσε τὸ δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας ὁ διάβολος, ἐναντίον τῆς ἱερᾶς πόλεως Θεσσαλονίκης, καὶ ἡ κορυφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας σιωπᾶ;! Αὐτὴ τὴν σιωπὴ σας εἶδε ἡ ἐν ἁμαρτίαις γηρασμένη Εὐρώπη καὶ μᾶς ἐπέβαλε τὸ πρόσφατο σατανικὸ πρόστιμο. Ἡ σιωπὴ κατὰ τον Ἅγιο Γρηγορίο τον Παλαμᾶ εἶναι ἕνα τρίτο εἶδος ἀθεΐας. Πρὸς τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ γιατί εἶστε τόσο λαλήστατος; Σὲ αὐτὴ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἦρθαν τὰ πάνω, κάτω, γιατί ἐμεῖς οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι προκρίναμε τὴν ἄθεη σιωπή;

Τὸ σωστὸ ἦταν, ἀφοῦ χαιρετίσετε τὸν κ. Δήμαρχο τῆς Πόλης, νὰ τελέσετε Ἁγιασμὸ καὶ νὰ κάνετε καὶ τὸ ἀνάλογο κήρυγμα κατὰ μίμηση τοῦ Προφήτου Ἰωνᾶ.

Ὁ οἰκολόγος Πατριάρχης μας μεριμνᾶ καὶ φροντίζει γιὰ τὸ φυσικὸ περιβάλλον, γιὰ τὶς ἀθάνατες ὅμως ψυχές, ποὺ σταυρώθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, καὶ ποὺ ὁ ἄπιστος δήμαρχος βυθίζει στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, γιατί ἀδιαφορεῖ; Μήπως διὰ τὸ κόστος; Ἀφοῦ ἐξελέγη ἀπὸ τὸν Θεό, στό ὑψηλὸ αὐτὸ ἀξίωμα, νὰ εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου, πρέπει νὰ κάμη στὸ ἀκέραιο τὸ καθῆκον του.

Ἂν διὰ τὸ κόστος ἀδιαφορήσουμε, τότε ἐκπέμπουμε ἀντὶ γιὰ φῶς, σκοτάδι, καὶ δίνουμε χαρὰ καὶ ἀνάπαυση ὄχι μόνο στοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ καὶ στὸν ἐχθρό τοῦ γένους ἡμῶν, καὶ σκανδαλίζουμε τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ ὁσιώτατος Γέροντας Παΐσιος.

Μὲ πόνο καὶ ἀγωνία

ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Ἄθωνα

Μοναχὸς Νικόλαος

Καρυὲς Ἁγίου Ὄρους