Η ΜΟΝΑΧΗ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΑ. «Ἀξιώθηκε νά ὁραματισθεῖ τήν Παναγία τήν Βουρνιώτισσα στήν ὁποία εἶναι ἀφιερωμένο τό ὁμώνυμο μετόχι τῆς Μονῆς καί ἡ ὁποία τῆς εἶπε ἐπιτακτικά: «Κατοικῶ στό Κεχροβούνι νά παραμείνεις στό κελί σου ἔως ἐσχάτης σου ἀναπνοῆς».

Γεννήθηκε το 1910 στην Σύρο και το βαπτιστικό της όνομα ήταν Άννα. Είχε 4 ακόμη αδέλφια εκ των οποίων ο ένας ήταν ο ευλαβής και ενάρετος Ιερομόναχος Νικόδημος στον Άγιο Παντελεήμονα της Σύρου.
Η νεαρή Άννα διακρινόταν για την ευστροφία, την καλοσύνη, την συμπαράστασή της στους ενδεείς όπως και για την εργατικότητά της. Συνήθιζε μάλιστα να κουβαλάει πέτρες και υλικά για το χτίσιμο της Ιεράς Μονής της Αγίας Βαρβάρας στην Σύρο, βοηθώντας το μοναδικό εργάτη πού εξυπηρετούσε την Μονή, κάποιον Ιωάννη.
Στο Κεχροβούνι έφθασε το 1938 και κατοίκησε στο κελί της Προηγούμενης Θεοφανούς Βιδάλη. Μεγαλόσχημη όμως την έκανε η Ηγουμένη Ευπραξία Βασιλικού, επειδή η Προηγούμενη είχε γεράσει πολύ και κινείτο με δυσκολία.
Στην μέση της και κατάσαρκα ήταν ζωσμένη μέ αλυσίδες. Ο ύπνος της ήταν λιγοστός και αυτός πάνω σε ένα στενό και κοντό κρεβάτι από το οποίο εξείχαν τα πόδια της. Το κρεβάτι αυτό δεν ήταν άλλο παρά ένα φύλο μιας παλαιάς πόρτας. Για στρώμα χρησιμοποιούσε ένα ελαιόπανο (πανί συγκομιδής των ελαίων) γεμισμένο μέ δαφνόφυλλα και φοινικόκλαδα ενώ για προσκέφαλο χρησιμοποιούσε μια πέτρα. ’Έκανε επίσης τρεις χιλιάδες μετάνοιες ημερησίως.
Για τις υπεράνθρωπες ασκήσεις της αυτές έπαιρνε ευλογία από τη σεβαστή Προηγουμένη Θεοφανώ, στην οποία εξαγορευόταν οτιδήποτε την απασχολούσε ως και τις ενοχλήσεις του αρχεκάκου εχθρού που στενοχωριόταν να βλέπει μια γυναίκα να τον ταπεινώνει διαρκώς μέ την άσκηση και την υπακοή. Τόσο μεγάλη εγρήγορση είχε στον πόλεμο εναντίον τού μισοκάλου, ώστε δεν δίσταζε να ξυπνήσει την πνευματική της μητέρα για να ξαγορευθεί και να συμπροσευχηθούν…
Ήταν όμως λίγο ευέξαπτη. Κάποια αδελφή το εξομολογήθηκε στον σοφό Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, που ήταν ο πνευματικός της Μονής και εκείνος μέ την διάκριση που είχε είπε: «Επειδή κάνει πολλά για την αγάπη του Χριστού, εκείνος της έδωσε αυτή την αδυναμία για να ταπεινώνεται. Κάνει όμως καθαρά εξομολόγηση και τηρεί την αυτομεμψία».
Η αδελφή Χριστονύμφη που κάποτε επιθυμούσε να ασκηθεί έκτος της Μονής, αξιώθηκε να όραματισθει την Παναγία την Βουρνιώτισσα στην οποία είναι άφιερωμένο το ομώνυμο μετόχι της Μονής και η οποία της είπε επιτακτικά: «Κατοικώ στο Κεχροβούνι να παραμείνεις στο κελί σου έως εσχάτης σου αναπνοής».
Κοιμήθηκε εν Κυρίω το 1962 σε ηλικία 52 ετών υστέρα από ασθένεια που χτύπησε την καρδιά και τα νεφρά της.
 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/07/blog-post_43.html