Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΣΤΑΥΡΟ Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου


ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
 ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗ ΣΚΗΤΗ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ

                               Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
   δρό­μος πού ὁ­δη­γεῖ τον ἄνθρωπο στόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, εἶναι νά ἀρ­νη­θεῖ τόν ἑ­αυ­τό του καί νά ση­κώ­σει τό σταυ­ρό του, σταυ­ρώ­νο­ντας τόν ἐ­γω­κε­ντρι­σμό του καί τή φι­λαυ­τί­α του
   Μᾶς διδάσκει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος Ἀλεξανδρείας ὁ Μέγας:
«Ὁ ἔχων ἀνάπαυσιν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ τήν αἰώνια ἀνάπαυσιν μή ἐλπιζέτω λαβεῖν… ἀλλ᾿ ἐκείνων ἐστί, ἡ αἰώνιος ἀνάπαυσις, τῶν ἐν θλίψει πολλῇ  καί στενοχωρίᾳ, διατρεξάντων τόν βίον τούτον».
   Τί σημαίνει ὅμως γιά μᾶς σήμερα τό: «ἀκολουθῶ τόν Ἐσταυρωμένο Χριστό, βαστάζοντας τόν δικό μου Σταυρό»;
  Πρῶτον σημαίνει ὅτι σταυρνω τν παλαι νθρωπο, τ πθη μου, δηλαδή, καί ὅτι μέ χωρίζει ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Θεό. παρνομαι τν παλαι νθρωπο κα γωνζομαι ν ξεριζσω π μσα μου τ μαρτωλ κα γωϊστικ πθη, τν γωκεντρισμ, τ φιλαυτα.
   Δεύτερον, σημαίνει ὅτι ὑπομνω τς κοσιες δοκιμασες τς ζως καρτερικ κα εχαριστιακ. Ο δυνηρς κα νατες σθνειες, θνατος προσφιλν μας προσπων, δικα, χαριστα κα περιφρνηση, φτώχεια κα λλες δοκιμασες ποτελον εκαιρες πο, ν τς χρησιμοποισουμε σωστ, μς συσταυρνουν κα συνεγερουν μ τν Χριστ. νας μακαριστός ἁγιορείτης γροντας επε χαρακτηριστικ τ ξς: «να δξα σοι Θες, τν ρα πο πονμε χει μεγαλτερη ξα π χλια Κριε ησο Χριστ» πού τό λέμε ταν δν πονμε.
   Σημαίνει ἐπίσης ὅτι ἀναλαμβνω κοσιους πνους, στερσεις, γνες γι τν γπη πρς τν Θε. διος ἄλλωστε Κριος μς δδαξε τι στεν πλη κα τεθλιμμνη δς το Εαγγελου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου