ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΒΑΔΕΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΒΑΔΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ

ΑΓΙΟΙ ΑΒΒΑΔΕΣ ΕΝ ΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ, ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΜΑΥΡΩΝ   Οι Άγιοι Αββάδες της Ι.Μ. του Αγ. Σάββα Οι Άγιοι αυτοί Πατέρες ασκήτευαν στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, στην περιοχή των Ιεροσολύμων, στα χρόνια του Ηρακλείου (620 - 641 μ.Χ.). Όμως Άραβες ληστές επιτέθηκαν κατά της μονής και συνέλαβαν τους Πατέρες, διότι νόμιζαν ότι η Μονή είχε πολλούς θησαυρούς. Κατόπιν τους βασάνισαν με διάφορους τρόπους, για να υποδείξουν στους ληστές τους κρυμμένους θησαυρούς της μονής. Όμως, διαψεύσθηκαν. Οι μοναχοί (44 κατά την παράδοση) το μόνο πλούτο που είχαν, ήταν οι αρετές τους. Οι επιδρομείς, όταν διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν λάφυρα στο μοναστήρι, εκνευρίστηκαν πολύ κατά των μοναχών. Και αφού τους συγκέντρωσαν, τους είπαν να αρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό. Επειδή, όμως, κανένας δεν δέχτηκε να αρνηθεί την πίστη του, αποφάσισαν να τους σκοτώσουν. Έτσι, άλλους αποκεφάλισαν, άλλους τους τεμάχισαν (τους έσκισαν στη μέση ή τους έκοψαν σε πολλά κομμάτια) και άλλους κάρφωσαν με τα ξίφη τους. Μ' αυτόν τον τρόπο, οι Άγιοι αυτοί πατέρες, που μέχρι τέλους κράτησαν σταθερή την πίστη τους, πήραν το δρόμο για την αιώνια ζωή της Βασιλείας των Ουρανών, για την οποία υπέμειναν πρόθυμα τους μακρούς αγώνες της ασκήσεως και το μαρτύριο της επίπονης αθλήσεως. Μεταξύ των αγίων Αββάδων αναφέρεται και ο Όσιος Θεόκτιστος. Την φρικτή εκείνη σφαγή περιέγραψαν, ο Όσιος Στέφανος ο Σαββαΐτης, ο ανεψιός του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και ο Όσιος Αντίοχος ο Πάνδεκτος. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη των οσιομαρτύρων αυτών στις 20 Μαρτίου και στις 16 Μαΐου.

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

Ἀπολυτίκιον Ἦχος β’. Ἀθλοφόροι Κυρίου μακαρία ἡ γῆ ἡ πιανθεῖσα τοῖς αἵμασιν ὑμῶν, καὶ ἅγιαι αἱ σκηναὶ αἱ δεξάμεναι τὰ πνεύματα ὑμῶν· ἐν σταδίῳ γὰρ τὸν ἐχθρὸν ἐθριαμβεύσατε, Χριστὸν μετὰ παρρησίας ἐκηρύξατε. Αὐτὸν ὡς ἀγαθὸν ἱκετεύσατε, σωθῆναι δεόμεθα τὰς ψυχὰς ἡμῶν.   Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ὡς τοῦ Σωτῆρος ἁγιόλεκτοι ἄρνες, ἐξωρμημένοι ἐκ χωρῶν διαφόρων, τῇ Ποίμνῃ συνεδράμετε Σάββα τοῦ σοφοῦ· ὅθεν θανατούμενοι, ἀπηνείᾳ βαρβάρων, χαίροντες ἀνήλθετε, πρὸς οὐράνιον μάνδραν, καθάπερ Ὅσιοι καί Ἀθληταί, ἐκδυσωποῦντες, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.   Κοντάκιον Ἦχος β’. Τήν ἐν πρεσβείαις. Τὴν τῶν ὁσίων θεόληπτον συνοδείαν, ταῖς τῶν Μαρτύρων διαλάμπουσαν ἀκτῖσι, πάντες τοῖς ᾄσμασι στεφανώσωμεν, τοὺς τῷ Χριστῷ τυθέντας, οἷάπερ θεῖα σφάγια· αὐτούς γὰρ ὁ Λόγος προσεδέξατο.   ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΩΝ ΑΒΒΑΔΩΝ ΕΝ ΤΗ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΣΑΒΒΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 38 ΑΒΒΑΔΕΣ ΕΝ ΣΙΝΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΒΒΑΔΕΣ, ΟΙ ΕΝ ΣΙΝΑ ΟΡΕΙ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ   Οι Άγιοι Αββάδες οι εν Σινά Όπως αναφέρει ο ιερός συναξαριστής, ήδη από την εποχή του Διοκλητιανού (τέλη του 3ου αιώνα) είχαν φονευτεί από τους Σαρακηνούς (Βλέμμυες) της περιοχής οι πρώτοι αββάδες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των 38 αββάδων εν Σινά, πρόκειται για οσίους πατέρες, που ζούσαν μέσα στις σπηλιές του όρους Σινά την αγία μοναχική ζωή κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ. Αλλ' η ευσεβής ζωή τους ταράζεται ξαφνικά μια μέρα, με τρόπο άγριο και αιματηρό. Διότι στίφη βαρβάρων, που λυσσούσαν κατά της χριστιανικής πίστης, φάνηκαν στις κατοικίες των Χριστιανών αναχωρητών. Οι Άγιοι αυτοί μπροστά στη σφαγή και το θάνατο έδειξαν θαυμαστή ανδρεία και αφοβία. Κανένας δεν αρνήθηκε την πίστη του. Οι βάρβαροι τους έσφαξαν μέσα στις καλύβες τους και αυτοί πέθαναν προσευχόμενοι, ψάλλοντας ύμνους, δοξολογίες και ευχαριστίες στον Θεό. Από όλους τους μοναχούς λίγοι σώθηκαν. Τη νύκτα φάνηκε φλόγα πυρός, που κατέκαιε όλο το Όρος και η φλόγα ανερχόταν μέχρι τον ουρανό. Το είδαν αυτό οι βάρβαροι και φοβήθηκαν, ρίξανε τα όπλα τους και έφυγαν. Αυτοί που σφαγιάστηκαν πρώτα ήταν  38, έχοντας διάφορες πληγές στα σώματά τους. Από αυτούς βρέθηκαν δύο ζωντανοί, ο Σάββας και ο Ησαΐας. Αυτοί που φονεύτηκαν, άλλοι μεν είχαν τελείως κομμένα τα κεφάλια τους, ενώ από άλλους το δέρμα κρατούσε από το ένα μέρος, κι άλλοι ήταν κομμένοι στα δύο. Αυτούς οι δύο μοναχοί αφού μάζεψαν τα λείψανα των σφαγιασθέντων, τους έθαψαν με μεγάλη σεμνότητα, κι αυτοί μας διηγήθηκαν τα σχετικά με αυτούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη των εν Σινά και Ραϊθώ  αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων) στις 14 Ιανουαρίου.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 33 ΑΒΒΑΔΕΣ ΕΝ ΡΑΪΘΩ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 33 ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΝ ΡΑΪΘΩ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΕΣ     Οι Άγιοι Αββάδες οι εν Ραϊθώ Δύο μέρες μακριά από το όρος Σινά, προς την Ερυθρά θάλασσα, ήταν ή έρημος της Ραϊθού, στο εσωτερικό της οποίας ζούσαν Χριστιανοί αναχωρητές. Ήταν συγκεντρωμένοι πάνω σ' ένα όρος. Αλλά την ίδια μάλλον ημέρα (κατ' άλλους νωρίτερα, την 22α Δεκεμβρίου), που έγινε η σφαγή των πατέρων στο όρος Σινά, ένας βάρβαρος λαός από την Αραβία, οι Βλέμμυες, αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν και τους πατέρες που βρίσκονταν στην έρημο της Ραϊθού. Αυτοί ήταν περίπου τριακόσιοι και αφού πήραν αιχμαλώτους τις γυναίκες και τα παιδιά των Φαρανιτών, πήγαν στο Κάστρο, όπου είχαν την εκκλησία τους οι Άγιοι Πατέρες. Εκείνοι, μόλις αντιλήφθηκαν τους βαρβάρους, έκλεισαν την πόρτα του Ναού και περίμεναν. Ο ηγούμενος της Μονής Παύλος, οοποίος θεωρείται ότι καταγόταν από την πόλη των Πατρών, συγκέντρωσε τους αδελφούς όλους μέσα στο Ναό και τους απηύθυνε λόγια γενναία και συγκινητικά. Τους θύμισε ότι σκοπός της ζωής τους είναι ο Χριστός και η βασιλεία Του. Ότι γι' αυτήν ήταν όλες οι προσευχές, οι μελέτες, οι πόθοι και τα έργα τους. Και ότι τώρα τους παρουσιάζεται λαμπρότατη ευκαιρία ν' αποκτήσουν τον στέφανο του μαρτυρίου, χύνοντας και αυτό το αίμα τους για τον μισθαποδότη Κύριό τους. Τους παρεκίνησε επίσης να ευχηθούν, ακόμα και γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους που θα τους σκότωναν. Οι πατέρες συμφώνησαν με τα λόγια αυτά, και όλοι μαζί προσευχήθηκαν. Μόλις τελείωσαν την προσευχή τους, έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στο μοναστήρι οι βάρβαροι Βλέμμυες, σπέρνοντας παντού το θάνατο με ιδιαίτερη αγριότητα. Τις σφαγές των πατέρων αυτών διηγήθηκαν ο μακάριος Νείλος ο Ασκητής, ο οποίος είχε διατελέσει έπαρχος Κωνσταντινουπόλεως, ο μοναχός Αμμώνιος στη Διήγησή του, καθώς και ο μοναχός Αναστάσιος  ο Σιναΐτης κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Η δε Εκκλησία κατέταξε στους Αγίους της τους μάρτυρες μοναχούς, που σφράγισαν την πίστη τους με το αίμα τους. Αρχικά η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμούσε τη μνήμη των εν Σινά και Ραϊθώ  αναιρεθέντων οσίων Αββάδων (Πατέρων) στις 28 Δεκεμβρίου, αργότερα όμως επικράτησε να εορτάζεται στις 14 Ιανουαρίου. Η ιερά Ακολουθία  όλων αυτών των Οσίων Αββάδων  ψάλλεται από την Εκκλησία  στις 13 Ιανουαρίου, επειδή κατά την σημερινή ημέρα (14 Ιανουαρίου) τελείται η απόδοση της εορτής των Θεοφανείων.

ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ

Ἀπολυτίκιον Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ. Ως αγιόλεκτος του Λόγου χορεία, εν τω Σινά και Ραϊθώ οι Αββάδες αγγελικώς ηρίστευσαν αγώσιν ιεροίς  ιδρώσι  γαρ ασκήσεως των αιμάτων τους όμβρους,  μυστικώς κεράσαντες χαρισμάτων κρατήρα, πνευματικώς προτίθενται ημίν, εξ΄ου τυρφώντες, αυτούς μακαρίσωμεν.     Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.  Ἐκ τῆς κοσμικῆς, συγχύσεως ἐφύγετε, καὶ πρὸς γαληνήν, κατάστασιν μετέστητε, μαρτυρίου αἵμασι, καὶ ἀσκήσεως πόνοις στεφόμενοι· ὅθεν ἀνεδείχθητε, Μαρτύρων καὶ Ὁσίων ὁμόσκηνοι.