Μοναχός Ιωακείμ Ξενοφωντινός (1868-26 Μαρτίου 1962)

Ο Γέροντας Ευθύμιος από τη σκήτη του Ξενοφώντος (φωτ. μοναχού Χαρίτωνος Καρουλιώτου).

Ένα απόγευμα του Ιουλίου του 2010 επισκεφθήκαμε την πενιχρή Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου. Ο Γέροντας Ευθύμιος, ασθενής και υπέργηρος μας υποδέχθηκε φιλόφρονα στο ταπεινό κελλί του και μας μίλησε με συγκίνηση για τους μακαριστούς Γέροντές του.

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Μπογιατζόγλου του Παναγιώτου και της Αικατερίνης, ήταν από το Οφρύνιο Δαρδανελίων. Μόνασε από το 1891 στην Καλύβη των Εισοδίων με τον κατά σάρκα αδελφό του μοναχό Άνθιμο. Εκάρη μοναχός το 1893. Γέροντες είχαν τον μοναχό Άνθιμο από τον Βόλο και τον μοναχό Ιωαννίκιο από το Τσανάκαλε. Ο Άνθιμος στην αρχή μόνασε στη μονή Αγίου Παντελεήμονος, κατόπιν στην Κωνσταμονίτου και κατόπιν στη σκήτη Ξενοφώντος. Ο Άνθιμος έκειρε μοναχό τον Ιωαννίκιο.

Ο δεύτερος μοναχός Άνθιμος, ο αδελφός του Ιωακείμ, ήταν αργατικός, απλούς και ενάρετος. Ανεπαύθη πάσχων από μυοκαρδίτιδα. Είχε οσιακό τέλος. Λέγοντας τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου και φωνάζοντας: «Το Άγιον Πνεύμα… το Άγιον Πνεύμα…» εξέπνευσε στις 26.4.1946.

Οσιακό τέλος είχε και ο αδελφός του Ιωακείμ. Επιστρέφοντας ο μοναχός Ευθύμιος από τη θεία Λειτουργία του Κυριακού βρήκε τον Γέροντα Ιωακείμ να συνομιλεί με την Παναγία και να της λέει μπροστά στην εικόνα της: «Κυρία Θεοτόκε, πάρε με, κουράσθηκα, σ’ ευχαριστώ…». Ζήτησε να τελέσουν το μυστήριο του θείου και Ιερού Ευχελαίου. Μετέλαβε των αχράντων Μυστηρίων. Ζήτησε συγχώρεση απ’ όλους. Στο τέλος είπε στους υποτακτικούς του ιερομόναχο Βασίλειο, ιερομόναχο Ιωαννίκιο και μοναχό Ευθύμιο: «Μία τελευταία χάρη σας ζητώ. Να μην αφήσετε σβηστό το κανδήλι των Εισοδίων της Θεοτόκου…». Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 29.6.1962. Ο Γέροντας Ευθύμιος διατηρεί ακοίμητο το κανδήλι της Παναγίας.

Πηγές – Βιβλιογραφία

Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Ξενοφώντος.

Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, «Μέγα Γεροντικό ενάρετων αγιορειτών του εικοστού αιώνος, τόμος Β΄ 1956-1983. σελ.671