«ΠΕΛΑΓΙΑ η απλή...»

 Στην πνευματική της πορεία και τον πόλεμο ενάντια στον πονηρό είχε συμμάχους της τους Μεγαλομάρτυρες Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, Δημήτριο τον Μυροβλύτη και τον Ιαματικό Παντελεήμονα...
 Για τον Άγιο Γεώργιο έλεγε ότι είναι ο μόνος Άγιος που δεν παίρνει άδεια από τον Θεό για να κάνει κάτι. Έχει ανοιχτή άδεια, τρέχει αμέσως με το άλογό του και φέρνει γρήγορα το αποτέλεσμα. 
Όταν ήταν ακόμη στο σπίτι της ανεψιάς της, επιθύμησε να φάει κολοκύθια: «Εργαλάκι μου (ο Γιώργος στα Καλύμνικα), ε (δεν) θα πάεις να μου φέρεις καένα (κανένα) κολοκύτι (κολοκύθι);». Σε κλάσματα δευτερολέπτου επέρασε κάποιος μανάβης και της είπε: «Μου περίσσεψαν αυτά τα κολοκύθια, πάρτα να πάω σπίτι μου χωρίς φορτίο».
 Και κάποια άλλη φορά που ήταν στο Μοναστήρι το οποίο είναι κτισμένο σε πετρώδη τοποθεσία επιθύμησε μελιτζάνες γι’ αυτήν και τις αδελφές που τις στερούνταν. Με το κομβοσχοινάκι της στο χέρι φώναξε στον Άη-Γιώργη: «Εργαλάκι μου, στείλε μας λίγες μελιτζάνες. Τρέεις αλλού κι αλλού, κι’ εδώ μας ξέχασες;». Μια γυναίκα από τα απέναντι μέρη του μοναστηριού που διατηρούσε κήπο με λαχανικά άκουσε μια δυνατή ανδρική φωνή στα αυτιά της να μαζέψει μελιτζάνες και να τις πάει στην αδελφή Πελαγία στο Μοναστήρι. Έτσι έκανε και καθώς απορημένη ρωτούσε η γυναίκα να μάθει για τον άνδρα που την διέταξε, είδε το αινιγματικό χαμόγελο της αδελφής Πελαγίας...

Δημητρίου Καββαδία. ΓΕΡΟΝΤΕΣ και ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ