«Μελίζεται και
διαμελίζεται ό Αμνός του Θεού,
ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος ο πάντοτε εσθιόμενος
και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τούς μετέχοντας αγιάζων».
ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος ο πάντοτε εσθιόμενος
και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τούς μετέχοντας αγιάζων».
Κάποιος Αναχωρητής, από αμάθεια πιο πολύ, δεν
ήθελε να παραδεχτεί πως ο άγιος Άρτος, που μεταλαμβάνομε, είναι αυτό το Σώμα
του Κυρίου. Οι Γέροντες που το έμαθαν, τον φώναξαν κι επεχείρησαν να του
εξηγήσουν την ορθή άποψη της εκκλησίας για τα Άχραντα Μυστήρια, ώστε να τον
βγάλουν από την πλάνη του. Εκείνος όμως δεν ήθελε με κανένα τρόπο να πειστεί.
Οι Πατέρες τον άφησαν, αλλά έκαναν προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να καταλάβει
την αλήθεια για να μη χάσει τους κόπους του. Μια Κυριακή ο Αναχωρητής
παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία μαζί με δύο από τους Γέροντες από το Άγιο Βήμα
του ναού της σκήτης. Τη στιγμή που ο Ιερεύς πήρε στα χέρια του το
πρόσφορο, για να προσκομίσει, είδαν κατάπληκτοι ένα Βρέφος ξαπλωμένο επάνω στην
Αγία Τράπεζα. Κι όταν άρχισε να διαμελίζει τον Άρτο, φάνηκε Άγιος Άγγελος επάνω
από το θυσιαστήριο, κρατώντας μάχαιρα στα χέρια του. Διαμέλιζε κι αυτός,
συγχρόνως με τον Ιερέα, το Θείο Βρέφος κι έχυνε το Αίμα Του στο Άγιο Ποτήριο. Ο
πλανεμένος Αναχωρητής ταράχτηκε από το φοβερό εκείνο θέαμα. Η ταραχή του όμως
μεταβλήθηκε σε τρόμο, που τον συγκλόνισε ολόκληρο, όταν υστέρα από λίγο,
που πήγε να κοινωνήσει, είδε στο Άγιο Ποτήριο ανθρώπινη σάρκα στο αίμα. Κλαίγοντας
τότε ομολόγησε την πλάνη του και παρακάλεσε τον Κύριο να σκεπάσει με τη Χάρη
Του τα Θεια Μυστήρια για να τολμήσει να κοινωνήσει. Έτσι είδε πάλι Άρτο και
Οίνο στο Άγιο Ποτήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου