Ποίημα για την Μονή Βατοπεδίου (1)

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαΐου 2009 Κατηγορίες: Υπόθεση Μονής Βατοπαιδίου

Έφτασα τώρα στη Μονή Βατοπεδίου
βλέπω το θαύμα του Κυρίου!
Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
Του Θεού μας του Σοφού!

Μοιάζει καράβι στάσιμο!
Που έχει αγκυροβολήσει,
όποιος την επισκέπτεται
Θεός τον υποδέχται!
Και βρίσκει σ’ όλα λύση.  

Μοιάζει με ήλιο που Γελά!
Στέκεται πάντοτε ψηλά
ποτέ δεν έχει δύσει!
Το χτίσμα αυτό, το Ιερό!
Ποτέ δεν θα λυγίσει,
θα στέκεται πάντα γερό
αγγίζοντας τον ουρανό!
Το θαύμα του, θα δείχνει!
Στον Άγιο τόπο τούτον ‘δω
οι πάντες είναι ίσοι,
κι όσοι βοήθεια τους ζητούν
ο Χριστός δίνει τη λύση,
φτάνει να πας να τόνε βρεις
για να σε Ευλογήσει.

Αγάπη είναι ο Χριστός!
Βρες τον να σου μιλήσει,
και αν έχεις πίστη στην ψυχή
δεν θα σε αμελήσει,
μες τα λευκά του τα φτερά!
Μαζί με τ’ άλλα τα παιδιά
και σένα θα κρατήσει,
είναι αγάπη ο Χριστός!
Μες το σκοτάδι είναι Φως!
Με Φως! Θα σε γεμίσει.

Άπλωσε χέρι στο Χριστό!
Μες το σκοτάδι είναι Φως!
Με Φως! Θα σε γεμίσει.
Άπλωσε χέρι στο Χριστό!
Να ‘ρθει να σε κρατήσει,
στο Άγιον Όρος όταν πας
για μοναξιά να μην μιλάς
κελί σου έχει χτίσει.
Και σε προσμένει Άγγελος!
Να πας να κατοικήσεις.

Αγάπη είναι ο Χριστός!
Να μην τον λησμονήσεις
κι αν τα μαλλιά του μπλέξανε…
όσοι μαζί του παίξανε
εσύ να τα χτενίσεις.
Φίλα το χέρι του Χριστού!
Ποτέ μην τον αφήσεις
και κει ψηλά στον ουρανό
θέση χρυσή θα χτίσεις.
Αυτά τα λόγια τα απλά
στην σκέψη να κρατήσεις
ήπιε φαρμάκι ο Χριστός!
Αλλά μην τον ποτίσεις,
όπως σ’ αγάπησε αυτός
να τόνε αγαπήσεις.
Θέλει αγάπη ο Χριστός!
Είναι Μεγάλος και Τρανός!
Να μην τον αγνοήσεις.

Της Άγιας Πίστης τη Φωτιά!
Την αγαπάνε τα παιδιά,
Την τραγουδάνε τα πουλιά!
Εσύ να μην την σβήσεις.

 

(συνεχίζεται…)

Πηγή: “Άγιον Όρος: Ποιητικό Οδοιπορικό” του ποιητή Δημητρίου Πολυχρόνη.