Γέροντας Γερβάσιος Παρασκευόπουλος: «ΟΠΟΥ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΥΜΩΝ, ΕΚΕΙ ΕΣΤΑΙ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΥΜΩΝ»
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΓΗ
«ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν». Ποιος μπορει να αρνηθεί την αλήθεια αυτή; Ερευνώντες τι ποθεί κάθε ανθρώπινη καρδιά και πως αυτή κινείται προς απόκτηση του κατ’ αυτήν εφετού, παρατηρούμε γενικά ότι η ανθρωπινη καρδιά φέρεται όπου νομίζει ή αισθάνεται ότι θα βρει την πλήρη ικανοποίηση των επιθυμιών και ορέξεων αυτής. Με άλλα λόγια ζητεί την απόλαυση και τον κορεσμού του κατ αυτήν αγαθού, χωρίς να μπορεί απόλυτα να συλλάβει την εικόνα ή τον βαθμό της απολαύσεως ή ηδονής του ποθούμενου, το οποίο ενίοτε φαντάζεται ως το άκρον αγαθόν. Αναζητεί λοιπόν τούτο σε όλα τα σημεία της γης, χωρίς ποτέ να το συναντά, διότι αυτό δεν βρίσκεται στη γη, παρόλα αυτά όμως επιμένει! Τέλος, μετά από πολλές περιπλανήσεις και παραπλανήσεις πιστεύει ή φαντάζεται ότι το βρήκε ή πέτυχε αυτό που ποθούσε. Προσκολλάται σε αυτό και συχνά, αβασάνιστα και χωρίς δοκιμή και μάλλον από ενθουσιασμό ή πρόχειρες εντυπώσεις , δεν διστάζει να ανακηρύξει αυτό σαν το παν στη ζωή του, την ύπαρξή του! Πιστεύει οτι όλα τα άλλα περιττεύουν για αυτόν. Βρήκα αυτό που ζητούσα, βρήκα το θησαυρό μου, ποιος μπορεί να μου τον στερήσει; Τέτοια ονειροπολήματα διασχίζει η φαντασία του! πόσες φορές όμως και μετά από μικρό χρονικό διάστημα δεν διεψεύθησαν οι ελπίδες του αυτές και δεν διελύθηκαν τα όνειρά του; Πόσες φορές δεν ανεβόησε θρηνωδών “είμαι δυστυχής, ο δυστυχέστατος των ανθρώπων”
και να σήμερα εμφανίζεται ο Κύριός μας λέγων: “Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.” Θησαυρίζετε θησαυρούς όπου η καρδιά μας μπορεί και να ικανοποιηθεί και να αναπαυθεί. Θησαυρίζεται θησαυρούς για τον ουραγό, διότι άνθρωποι πλανάσθε φανταζόμενοι ή πιστεύοντες ότι η καρδιά σας θα βρει την απόλυτη ευχαρίστηση , την τέλεια ανάπαυση στην απόλαυση των οιωνδήποτε επιγειων και υλικών αγαθών, έστω και αν αυτή επαναπαύεται προς καιρό, ώρες ή στιγμές και τούτο γιατί η καρδιά του ανθρώπου επλάσθη για τον ουρανό, για το Θεό! Σταθείτε παρακαλώ προς στιγμήν, διακόψτε κάθε φοράν προς τα κάτω, ηρεμήστε και θα δείτε , μελετείστε και θα βεβαιωθείτε, ρωτήστε ειλικρινώς την καρδιά σας και θα λάβετε την απάντηση “τίποτα από αυτά του κόσμου τούτου της αμαρτίας και των διασκεδάσεων…πληρεί τους πόθους μου και με αναπαύει, αφήστε με ελεύθερη, μη με βιάζετε να αλλάξω στροφή, πλάστηκα για άλλο κόσμο, γιατί με κατατυραννείτε;”
Στον ουρανό υπάρχει ότι φυσικώς και λογικώς ,μπορεί να ικανοποιήσει την καρδιά μας και να την αναπαύσει. Εκεί υπάρχει η πραγματική και αληθινή ζωή και η πηγή κάθε αδιατάραχτης και μόνιμης χαράς!…. Ακούστε και μάθετε από την Ιστορία των παρελθόντων και απελθόντων ανθρώπων: ” πάντα τέφρα, πάντα κόνις, πάντα σκιά”, τα εδώ “πάντα ονείρων απατηλότερα, ότι ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα, ουκ ακολουθεί η ηδονή, ουδέ οι άσεμνοι και εκνευριστικοί χοροί και….
Ας αποχαιρετίσουμε κάθε μάταιο και φθαρτό, κάθε θησαυρό για τη γη και τα επί της γης, ας αντιστρέψουμε την καρδιά μας προς τα άνω, όπου βρίσκεται ο θησαυρός μας, διότι όπου ο θησαυρός μας, εκεί ας κλίνει και φέρεται και η καρδιά μας!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :¨ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΜΕΛΕΤΑΙ…” ΑΡΧ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Απόδοση στη νεοελληνική: Χάδλα Παναγιώτα, Μορ.Βιολόγος, ΜSc
Iδιαίτερες ευχαριστίες στον πνευματικό μου πατέρα Πρωτ. Παναγιώτη Δ. Ρούβαλη για τη δωρεά του ψυχωφελούς αυτού βιβλίου
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΓΗ«ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν». Ποιος μπορει να αρνηθεί την αλήθεια αυτή; Ερευνώντες τι ποθεί κάθε ανθρώπινη καρδιά και πως αυτή κινείται προς απόκτηση του κατ’ αυτήν εφετού, παρατηρούμε γενικά ότι η ανθρωπινη καρδιά φέρεται όπου νομίζει ή αισθάνεται ότι θα βρει την πλήρη ικανοποίηση των επιθυμιών και ορέξεων αυτής. Με άλλα λόγια ζητεί την απόλαυση και τον κορεσμού του κατ αυτήν αγαθού, χωρίς να μπορεί απόλυτα να συλλάβει την εικόνα ή τον βαθμό της απολαύσεως ή ηδονής του ποθούμενου, το οποίο ενίοτε φαντάζεται ως το άκρον αγαθόν. Αναζητεί λοιπόν τούτο σε όλα τα σημεία της γης, χωρίς ποτέ να το συναντά, διότι αυτό δεν βρίσκεται στη γη, παρόλα αυτά όμως επιμένει! Τέλος, μετά από πολλές περιπλανήσεις και παραπλανήσεις πιστεύει ή φαντάζεται ότι το βρήκε ή πέτυχε αυτό που ποθούσε. Προσκολλάται σε αυτό και συχνά, αβασάνιστα και χωρίς δοκιμή και μάλλον από ενθουσιασμό ή πρόχειρες εντυπώσεις , δεν διστάζει να ανακηρύξει αυτό σαν το παν στη ζωή του, την ύπαρξή του! Πιστεύει οτι όλα τα άλλα περιττεύουν για αυτόν. Βρήκα αυτό που ζητούσα, βρήκα το θησαυρό μου, ποιος μπορεί να μου τον στερήσει; Τέτοια ονειροπολήματα διασχίζει η φαντασία του! πόσες φορές όμως και μετά από μικρό χρονικό διάστημα δεν διεψεύθησαν οι ελπίδες του αυτές και δεν διελύθηκαν τα όνειρά του; Πόσες φορές δεν ανεβόησε θρηνωδών “είμαι δυστυχής, ο δυστυχέστατος των ανθρώπων”
και να σήμερα εμφανίζεται ο Κύριός μας λέγων: “Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.” Θησαυρίζετε θησαυρούς όπου η καρδιά μας μπορεί και να ικανοποιηθεί και να αναπαυθεί. Θησαυρίζεται θησαυρούς για τον ουραγό, διότι άνθρωποι πλανάσθε φανταζόμενοι ή πιστεύοντες ότι η καρδιά σας θα βρει την απόλυτη ευχαρίστηση , την τέλεια ανάπαυση στην απόλαυση των οιωνδήποτε επιγειων και υλικών αγαθών, έστω και αν αυτή επαναπαύεται προς καιρό, ώρες ή στιγμές και τούτο γιατί η καρδιά του ανθρώπου επλάσθη για τον ουρανό, για το Θεό! Σταθείτε παρακαλώ προς στιγμήν, διακόψτε κάθε φοράν προς τα κάτω, ηρεμήστε και θα δείτε , μελετείστε και θα βεβαιωθείτε, ρωτήστε ειλικρινώς την καρδιά σας και θα λάβετε την απάντηση “τίποτα από αυτά του κόσμου τούτου της αμαρτίας και των διασκεδάσεων…πληρεί τους πόθους μου και με αναπαύει, αφήστε με ελεύθερη, μη με βιάζετε να αλλάξω στροφή, πλάστηκα για άλλο κόσμο, γιατί με κατατυραννείτε;”
Στον ουρανό υπάρχει ότι φυσικώς και λογικώς ,μπορεί να ικανοποιήσει την καρδιά μας και να την αναπαύσει. Εκεί υπάρχει η πραγματική και αληθινή ζωή και η πηγή κάθε αδιατάραχτης και μόνιμης χαράς!…. Ακούστε και μάθετε από την Ιστορία των παρελθόντων και απελθόντων ανθρώπων: ” πάντα τέφρα, πάντα κόνις, πάντα σκιά”, τα εδώ “πάντα ονείρων απατηλότερα, ότι ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα, ουκ ακολουθεί η ηδονή, ουδέ οι άσεμνοι και εκνευριστικοί χοροί και….
Ας αποχαιρετίσουμε κάθε μάταιο και φθαρτό, κάθε θησαυρό για τη γη και τα επί της γης, ας αντιστρέψουμε την καρδιά μας προς τα άνω, όπου βρίσκεται ο θησαυρός μας, διότι όπου ο θησαυρός μας, εκεί ας κλίνει και φέρεται και η καρδιά μας!
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :¨ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΜΕΛΕΤΑΙ…” ΑΡΧ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
Απόδοση στη νεοελληνική: Χάδλα Παναγιώτα, Μορ.Βιολόγος, ΜSc
Iδιαίτερες ευχαριστίες στον πνευματικό μου πατέρα Πρωτ. Παναγιώτη Δ. Ρούβαλη για τη δωρεά του ψυχωφελούς αυτού βιβλίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου